Analysis of the narrative of “Eskici” within the framework of literary semiotics theory


Abstract views: 242 / PDF downloads: 209

Authors

DOI:

https://doi.org/10.5281/zenodo.12531680

Keywords:

Semiotics, Refik Halid Karay, Eskici, Turkish storytelling, literary semiotics

Abstract

The narrative tradition in Turkish Literature dates back to epics. Turkish storytelling, nourished by the Dede Korkut Tales, has begun to gain a new dimension in the late 19th century. In 20th century Turkey, Refik Halid Karay, who used Turkish with a great skill, emerged as one of the founders of modern Turkish storytelling. Social problems, Anatolia, Anatolian people, expatriation, homesickness, daily life, etc., which reflect the characteristics of the period, took place in the short stories brought to Turkish literature. The source of the stories is mostly real life itself. Among the common features of these stories, it is possible to say that they were written in the order of introduction, development and conclusion within a certain plan as required by the modern story and that the characters have undergone some changes based on their relationship with other actants within the plot. Refik Halid Karay also emphasizes the relationship between geography and human in his stories. One of the stories in which this relationship is emphasized is the story "Eskici", which is the examination object. One of the main aims of this study is to be analyzed the elements that contribute to the formation of Karay's narrative such as person, time and space through semiotics. The other aim is to offer researchers interested in the subject a practical methodology on how to perform reading from a semiotic perspective. The path to be followed in the analysis is to identify and reveal the constitutive elements at descriptive, narrative and thematic meaning levels that contribute to the formation of the meaning universe of narratives. Each meaning level will first be analyzed within itself, within the framework of the opportunities offered by semiotics, and then it will be discussed how these different meaning levels articulate with each other to make the narrative a meaningful whole.

References

Akata, Z. H. (2021). Halit Ziya Uşaklıgil’in “Ferhunde Kalfa” adlı öyküsünün göstergebilim açısından çözümlenmesi. İçinde F. Uzdu Yıldız (Ed.), Modern Türk edebiyatı yazınsal göstergebilim çözümlemeleri. Günce Yayınları. (ss. 111-135).

Aydın, İ., & Uyar, Y. E. (2022). Göstergebilimsel bir çözümleme örneği olarak Cemil Kavukçu’nun Ablam adlı öyküsü. Dil ve Edebiyat Araştırmaları, (25), 263-298.

Bertrand, D. (2000). Précis de sémiotique littéraire. Nat-han-Universite.

Bronwen, M., & Ringham, F. (2006). Key terms in semiotics. Continuum.

Çağın, Ş. (2005). Refik Halit Karay’ın “Eskici” hikâyesi üzerine bir inceleme. Türklük Bilimi Araştırmaları, (18), 69-81.

Çakmakcı, S. (2014). Bir “dil gurbeti” ya da konuş(a)mamak ana dili bağlamında Refik Halit Karay'ın “Eskici” hikâyesini okumak. Electronic Turkish Studies, 9(6).

Çanakpınar, B. (2021). Sinemada kimlik ve ötekilik: Propaganda filmi. İçinde V. D. Günay & M. Kalelioğlu (Ed.), Ötekiler imparatorluğu: Öteki’nin göstergebilimsel serüveni, Günce Yayınları. (ss. 69-94).

Dervişcemaloğlu, B. (2008). Göstergebilim. Erişim https://avys.omu.edu.tr/storage/app/public/tarikyazar08/132465/GO%CC%88STERGEBI%CC%87LI%CC%87M%20TANIMI-PDF.pdf adresinden sağlandı.

Greimas, A. J. & Courtés, J. (1982). Semiotics and language: an analytical dictionary. (Daniel Patte, James Lee, Edward McMahon II, Gary Phillips, Michael Rengstorf Larry Crist, Çev.). Indiana University Press.

Günay, D. (2004). Fransız göstergebiliminde yeni açılımlar. Dilbilim, (12), 29-46.

Günay, V. D. (1995). Roman çözümlemesine toplumdilbilimsel bir yaklaşım. Dil dergisi/Language journal, (35), 5-24.

Günay, V. D. (2002). Göstergebilim yazıları. Multilingual Yayınları.

Günay, V. D. (2007). Metin bilgisi. Multilingual Yayınları.

Günay, V. D. (2016). Kültür bilimine giriş. Papatya Bilim Yayınevi.

Güneş, A. (2012). Çağdaş bir çözümleme yöntemi: göstergebilim. Humanities sciences, 7 (2), 31-43.

Jahn, M. (2012). Anlatıbilim, anlatı teorisi el kitabı (Bahar Dervişcemaloğlu, Çev.). Dergâh Yayınları.

Kalelioğlu, M. (2017). The theory of signification: Semiotic criticism and literature. International journal of language academy, 5(8), 169-181.

Kalelioğlu, M. (2020). Yazınsal göstergebilim bir kuram bir uygulama anlam üretim süreçleri. Seçkin Yayıncılık.

Kalelioğlu, M., & Günay, V. D. (2018). Analysis Of Duha Koca Oğlu Deli Dumrul Narrative within the Framework of Literary Semiotics. Electronic Turkish Studies, 13(5), 229-256.

Karacan, S. (2011). Refik Halit Karay’ın Gurbet Hikâyeleri adlı eserinde taşra. International journal of social and economic sciences, 1(2), 43-48.

Karay, R. H. (2009). Gurbet hikâyeleri; Yer altında dünya var. İnkılâp Kitabevi.

Kıran, A. (2009). Çağdaş bir düşünme biçimi olarak göstergebilim. Dilbilim, (22), 1-16.

Ordu, F. (2023). Refik Halid Karay’ın ‘Eskici’ hikâyesini bir tahlil denemesi. Journal of social, humanities and administrative sciences (joshas), 9(61), 2390-2401.

Propp, V. (1985). Masalın biçimbilimi. (Mehmet Rifat & Sema Rifat Çev,). Bilim/Felsefe/Sanat Yayımları.

Rifat, M. (2011). Homo semioticus ve genel göstergebilim sorunları. Yapı Kredi Yayınları.

Rifat, M. (2013). Açıklamalı göstergebilim sözlüğü: kavramlar, yöntemler, kuramcılar, okullar. Türkiye İş Bankası Yayınları.

Rifat, M. (2019). Göstergebilimin ABC’si. Say Yayınları.

Rifat, M. (2020). XX. yüzyılda dilbilim ve göstergebilim kuramları: Tarihçe ve eleştirel düşünceler. Yapı Kredi Yayınları.

Sarıca, M., & Sarıca, N. (2021). Göstergebilim (anlama yolculuk). Çizgi Kitapevi Yayınları.

Taşdemir, O. & İşeri, K. (2023). Baştankara öyküsünün göstergebilimsel çözümlemesi. Erciyes akademi, 37(2), 482-496.

Uzdu Yıldız, F. (2021). Yazın, göstergebilim ve yazınsal göstergebilim. İçinde F. Uzdu Yıldız (Ed.), Modern Türk edebiyatı yazınsal göstergebilim çözümlemeleri. Günce Yayınları. (ss. 9-14).

Yiğitbaşı, K. G. (2018). “Yolculuk” adlı çocuk kitabının greimas’ın göstergebilimsel çözümlemesi ile incelenmesi. Middle east journal of refugee studies, 3(1), 53-79.

Yücel, T. (1979). Anlatı yerlemleri: Kişi, süre, uzam. Ada Yayınları.

Published

2024-06-30

How to Cite

YURTSEVEN, H., & KIRAÇ, Y. B. (2024). Analysis of the narrative of “Eskici” within the framework of literary semiotics theory. TAMGA-Turkish Journal of Semiotic Studies, 2(1), 21–36. https://doi.org/10.5281/zenodo.12531680