Analyse du récit “Eskici” dans le cadre de la théorie de la sémiotique littéraire
Abstract views: 242 / PDF downloads: 209
DOI :
https://doi.org/10.5281/zenodo.12531680Mots-clés :
Sémiotique, Refik Halid Karay, Eskici, les contes turcs, sémiotique littéraireRésumé
La tradition narrative de la littérature turque est basée sur les épopées. Le conte turc, nourri par les histoires de Dede Korkut, a commencé à prendre une nouvelle dimension à la fin du 19e siècle. Dans la Turquie du XXe siècle, Refik Halid Karay, qui utilise le turc avec une grande maîtrise, apparaît comme l'un des fondateurs du conte turc moderne. Les problèmes sociaux, l'Anatolie, le peuple anatolien, l'expatriation, le sentiment de nostalgie, la vie quotidienne, etc., qui reflètent les caractéristiques de l'époque, sont présents dans les nouvelles introduites dans la littérature turque. La source des histoires est souvent la vie réelle elle-même. Parmi les caractéristiques communes de ces histoires, on peut dire qu'elles sont écrites dans l'ordre de l'introduction, du développement et de la conclusion selon un certain plan, comme l'exige le récit moderne, et que les personnages ont connu certains changements en fonction de leurs relations avec d'autres agents au sein de l'intrigue. Refik Halid Karay souligne la relation entre la géographie et l'homme dans ses récits. L'une des histoires dans lesquelles cette relation est soulignée est l'histoire "Eskici", qui fait l'objet de cette étude. L'un des principaux objectifs de cette étude est d'analyser les éléments qui contribuent à la formation du récit de Karay, tels que la personne, le temps et l'espace, par le biais de la sémiotique. L'autre objectif est de fournir aux chercheurs intéressés par le sujet une suggestion de méthode pratique sur la façon de réaliser la lecture d'un point de vue sémiotique. La méthode d'analyse consiste à identifier et à révéler les éléments constitutifs des niveaux de signification scripturaux, narratifs et thématiques qui contribuent à la formation de l'univers de signification des récits. Chaque niveau de signification sera d'abord analysé en lui-même, dans le cadre des possibilités offertes par la sémiotique, puis on examinera comment ces différents niveaux de signification s'articulent entre eux pour faire du récit un tout signifiant.
Références
Akata, Z. H. (2021). Halit Ziya Uşaklıgil’in “Ferhunde Kalfa” adlı öyküsünün göstergebilim açısından çözümlenmesi. İçinde F. Uzdu Yıldız (Ed.), Modern Türk edebiyatı yazınsal göstergebilim çözümlemeleri. Günce Yayınları. (ss. 111-135).
Aydın, İ., & Uyar, Y. E. (2022). Göstergebilimsel bir çözümleme örneği olarak Cemil Kavukçu’nun Ablam adlı öyküsü. Dil ve Edebiyat Araştırmaları, (25), 263-298.
Bertrand, D. (2000). Précis de sémiotique littéraire. Nat-han-Universite.
Bronwen, M., & Ringham, F. (2006). Key terms in semiotics. Continuum.
Çağın, Ş. (2005). Refik Halit Karay’ın “Eskici” hikâyesi üzerine bir inceleme. Türklük Bilimi Araştırmaları, (18), 69-81.
Çakmakcı, S. (2014). Bir “dil gurbeti” ya da konuş(a)mamak ana dili bağlamında Refik Halit Karay'ın “Eskici” hikâyesini okumak. Electronic Turkish Studies, 9(6).
Çanakpınar, B. (2021). Sinemada kimlik ve ötekilik: Propaganda filmi. İçinde V. D. Günay & M. Kalelioğlu (Ed.), Ötekiler imparatorluğu: Öteki’nin göstergebilimsel serüveni, Günce Yayınları. (ss. 69-94).
Dervişcemaloğlu, B. (2008). Göstergebilim. Erişim https://avys.omu.edu.tr/storage/app/public/tarikyazar08/132465/GO%CC%88STERGEBI%CC%87LI%CC%87M%20TANIMI-PDF.pdf adresinden sağlandı.
Greimas, A. J. & Courtés, J. (1982). Semiotics and language: an analytical dictionary. (Daniel Patte, James Lee, Edward McMahon II, Gary Phillips, Michael Rengstorf Larry Crist, Çev.). Indiana University Press.
Günay, D. (2004). Fransız göstergebiliminde yeni açılımlar. Dilbilim, (12), 29-46.
Günay, V. D. (1995). Roman çözümlemesine toplumdilbilimsel bir yaklaşım. Dil dergisi/Language journal, (35), 5-24.
Günay, V. D. (2002). Göstergebilim yazıları. Multilingual Yayınları.
Günay, V. D. (2007). Metin bilgisi. Multilingual Yayınları.
Günay, V. D. (2016). Kültür bilimine giriş. Papatya Bilim Yayınevi.
Güneş, A. (2012). Çağdaş bir çözümleme yöntemi: göstergebilim. Humanities sciences, 7 (2), 31-43.
Jahn, M. (2012). Anlatıbilim, anlatı teorisi el kitabı (Bahar Dervişcemaloğlu, Çev.). Dergâh Yayınları.
Kalelioğlu, M. (2017). The theory of signification: Semiotic criticism and literature. International journal of language academy, 5(8), 169-181.
Kalelioğlu, M. (2020). Yazınsal göstergebilim bir kuram bir uygulama anlam üretim süreçleri. Seçkin Yayıncılık.
Kalelioğlu, M., & Günay, V. D. (2018). Analysis Of Duha Koca Oğlu Deli Dumrul Narrative within the Framework of Literary Semiotics. Electronic Turkish Studies, 13(5), 229-256.
Karacan, S. (2011). Refik Halit Karay’ın Gurbet Hikâyeleri adlı eserinde taşra. International journal of social and economic sciences, 1(2), 43-48.
Karay, R. H. (2009). Gurbet hikâyeleri; Yer altında dünya var. İnkılâp Kitabevi.
Kıran, A. (2009). Çağdaş bir düşünme biçimi olarak göstergebilim. Dilbilim, (22), 1-16.
Ordu, F. (2023). Refik Halid Karay’ın ‘Eskici’ hikâyesini bir tahlil denemesi. Journal of social, humanities and administrative sciences (joshas), 9(61), 2390-2401.
Propp, V. (1985). Masalın biçimbilimi. (Mehmet Rifat & Sema Rifat Çev,). Bilim/Felsefe/Sanat Yayımları.
Rifat, M. (2011). Homo semioticus ve genel göstergebilim sorunları. Yapı Kredi Yayınları.
Rifat, M. (2013). Açıklamalı göstergebilim sözlüğü: kavramlar, yöntemler, kuramcılar, okullar. Türkiye İş Bankası Yayınları.
Rifat, M. (2019). Göstergebilimin ABC’si. Say Yayınları.
Rifat, M. (2020). XX. yüzyılda dilbilim ve göstergebilim kuramları: Tarihçe ve eleştirel düşünceler. Yapı Kredi Yayınları.
Sarıca, M., & Sarıca, N. (2021). Göstergebilim (anlama yolculuk). Çizgi Kitapevi Yayınları.
Taşdemir, O. & İşeri, K. (2023). Baştankara öyküsünün göstergebilimsel çözümlemesi. Erciyes akademi, 37(2), 482-496.
Uzdu Yıldız, F. (2021). Yazın, göstergebilim ve yazınsal göstergebilim. İçinde F. Uzdu Yıldız (Ed.), Modern Türk edebiyatı yazınsal göstergebilim çözümlemeleri. Günce Yayınları. (ss. 9-14).
Yiğitbaşı, K. G. (2018). “Yolculuk” adlı çocuk kitabının greimas’ın göstergebilimsel çözümlemesi ile incelenmesi. Middle east journal of refugee studies, 3(1), 53-79.
Yücel, T. (1979). Anlatı yerlemleri: Kişi, süre, uzam. Ada Yayınları.
Téléchargements
Publiée
Comment citer
Numéro
Rubrique
Licence
(c) Tous droits réservés TAMGA-Journal des recherches sémiotiques de la Turquie 2024
Ce travail est disponible sous la licence Creative Commons Attribution 4.0 International .